българо-финландски

Речник на българския език

българо-финла̀ндски прилагателно име (тип 78) редактиране

Значение

Грешни изписвания (15)

  • балгаро-фенландски
  • балгаро-финландски
  • балгару-фенландски
  • балгару-финландски
  • балгъро-фенландски
  • балгъро-финландски
  • балгъру-фенландски
  • балгъру-финландски
  • българо-фенландски
  • българу-фенландски
  • българу-финландски
  • бългъро-фенландски
  • бългъро-финландски
  • бългъру-фенландски
  • бългъру-финландски

Словоформи

С дефиси (къси тирета) са показани възможностите за сричкопренасяне.

ед. ч. м. р. бъл-га-ро-фин-лан-д-с-ки
непълен член бъл-га-ро-фин-лан-д-с-кия
пълен член бъл-га-ро-фин-лан-д-с-ки-ят
ж. р. бъл-га-ро-фин-лан-д-с-ка
членувано бъл-га-ро-фин-лан-д-с-ка-та
ср. р. бъл-га-ро-фин-лан-д-с-ко
членувано бъл-га-ро-фин-лан-д-с-ко-то
мн. ч. бъл-га-ро-фин-лан-д-с-ки
членувано бъл-га-ро-фин-лан-д-с-ки-те