българо-португалски

Речник на българския език

българо-португа̀лски прилагателно име (тип 78) редактиране

Значение

Грешни изписвания (31)

  • балгаро-портогалски
  • балгаро-португалски
  • балгаро-пуртогалски
  • балгаро-пуртугалски
  • балгару-портогалски
  • балгару-португалски
  • балгару-пуртогалски
  • балгару-пуртугалски
  • балгъро-портогалски
  • балгъро-португалски
  • балгъро-пуртогалски
  • балгъро-пуртугалски
  • балгъру-портогалски
  • балгъру-португалски
  • балгъру-пуртогалски
  • балгъру-пуртугалски
  • българо-портогалски
  • българо-пуртогалски
  • българо-пуртугалски
  • българу-портогалски
  • българу-португалски
  • българу-пуртогалски
  • българу-пуртугалски
  • бългъро-портогалски
  • бългъро-португалски
  • бългъро-пуртогалски
  • бългъро-пуртугалски
  • бългъру-портогалски
  • бългъру-португалски
  • бългъру-пуртогалски
  • бългъру-пуртугалски

Словоформи

С дефиси (къси тирета) са показани възможностите за сричкопренасяне.

ед. ч. м. р. бъл-га-ро-пор-ту-гал-с-ки
непълен член бъл-га-ро-пор-ту-гал-с-кия
пълен член бъл-га-ро-пор-ту-гал-с-ки-ят
ж. р. бъл-га-ро-пор-ту-гал-с-ка
членувано бъл-га-ро-пор-ту-гал-с-ка-та
ср. р. бъл-га-ро-пор-ту-гал-с-ко
членувано бъл-га-ро-пор-ту-гал-с-ко-то
мн. ч. бъл-га-ро-пор-ту-гал-с-ки
членувано бъл-га-ро-пор-ту-гал-с-ки-те