бургмайстерче

Речник на българския език

бургмайстерче съществително име, среден род (тип 65) редактиране

Значение

Словоформи

С дефиси (къси тирета) са показани възможностите за сричкопренасяне.

ед.ч. бур-г-майс-тер-че
членувано бур-г-майс-тер-че-то
мн.ч. бур-г-майс-тер-че-та
членувано бур-г-майс-тер-че-та-та