бомбардировач

Речник на българския език

бомбардирова̀ч съществително име, мъжки род (тип 7) редактиране

Значение

мн. бомбардирова̀чи, (два) бомбардирова̀ча, м. Боен самолет за бомбардиране.

Грешни изписвания (15)

  • бомбардеровач
  • бомбардерувач
  • бомбардирувач
  • бомбърдеровач
  • бомбърдерувач
  • бомбърдировач
  • бомбърдирувач
  • бумбардеровач
  • бумбардерувач
  • бумбардировач
  • бумбардирувач
  • бумбърдеровач
  • бумбърдерувач
  • бумбърдировач
  • бумбърдирувач

Словоформи

С дефиси (къси тирета) са показани възможностите за сричкопренасяне.

ед.ч. бом-бар-ди-ро-вач
непълен член бом-бар-ди-ро-ва-ча
пълен член бом-бар-ди-ро-ва-чът
мн.ч. бом-бар-ди-ро-ва-чи
членувано бом-бар-ди-ро-ва-чи-те
бройна форма бом-бар-ди-ро-ва-ча
звателна форма