бишкота

Речник на българския език

бишко̀та съществително име, женски род (тип 41) редактиране

Значение

мн. бишко̀ти, ж. Вид шуплеста крехка бисквита с продълговата форма.

Грешни изписвания (3)

  • бешкота
  • бешкотъ
  • бишкотъ

Словоформи

С дефиси (къси тирета) са показани възможностите за сричкопренасяне.

ед.ч. биш-ко-та
членувано биш-ко-та-та
мн.ч. биш-ко-ти
членувано биш-ко-ти-те
звателна форма