биметален

Речник на българския език

бѝмета̀лен прилагателно име (тип 79) редактиране

Значение

Грешни изписвания (3)

  • биметалин
  • бимитален
  • бимиталин

Словоформи

С дефиси (къси тирета) са показани възможностите за сричкопренасяне.

ед. ч. м. р. би-ме-та-лен
непълен член би-ме-тал-ния
пълен член би-ме-тал-ни-ят
ж. р. би-ме-тал-на
членувано би-ме-тал-на-та
ср. р. би-ме-тал-но
членувано би-ме-тал-но-то
мн. ч. би-ме-тал-ни
членувано би-ме-тал-ни-те