апретурен

Речник на българския език

апрету̀рен прилагателно име (тип 79) редактиране

Значение

Грешни изписвания (7)

  • апретурин
  • апритурен
  • апритурин
  • ъпретурен
  • ъпретурин
  • ъпритурен
  • ъпритурин

Словоформи

С дефиси (къси тирета) са показани възможностите за сричкопренасяне.

ед. ч. м. р. ап-ре-ту-рен
непълен член ап-ре-тур-ния
пълен член ап-ре-тур-ни-ят
ж. р. ап-ре-тур-на
членувано ап-ре-тур-на-та
ср. р. ап-ре-тур-но
членувано ап-ре-тур-но-то
мн. ч. ап-ре-тур-ни
членувано ап-ре-тур-ни-те