апологетче

Речник на българския език

апологетче съществително име, среден род (тип 65) редактиране

Значение

Словоформи

С дефиси (къси тирета) са показани възможностите за сричкопренасяне.

ед.ч. апо-ло-гет-че
членувано апо-ло-гет-че-то
мн.ч. апо-ло-гет-че-та
членувано апо-ло-гет-че-та-та