алтернаторче

Речник на българския език

алтернаторче съществително име, среден род (тип 65) редактиране

Значение

Словоформи

С дефиси (къси тирета) са показани възможностите за сричкопренасяне.

ед.ч. ал-тер-на-тор-че
членувано ал-тер-на-тор-че-то
мн.ч. ал-тер-на-тор-че-та
членувано ал-тер-на-тор-че-та-та