акумулатор

Речник на българския език

акумула̀тор съществително име, мъжки род (тип 7) редактиране

Значение

мн. акумула̀тори, (два) акумула̀тора, м. Уред за натрупване на енергия, която се използва при нужда.
прил. акумула̀торен, акумула̀торна, акумула̀торно, мн. акумула̀торни. Акумулаторна батерия.

Грешни изписвания (16)

  • акомолатор
  • акомолатур
  • акомулатор
  • акомулатур
  • акумолатор
  • акумолатур
  • акумулатур
  • ъкомолатор
  • ъкомолатур
  • ъкомулатор
  • ъкомулатур
  • ъкумолатор
  • ъкумолатур
  • ъкумулатор
  • ъкумулатур
  • акомолатор

Словоформи

С дефиси (къси тирета) са показани възможностите за сричкопренасяне.

ед.ч. аку-му-ла-тор
непълен член аку-му-ла-то-ра
пълен член аку-му-ла-то-рът
мн.ч. аку-му-ла-то-ри
членувано аку-му-ла-то-ри-те
бройна форма аку-му-ла-то-ра
звателна форма