център-нападател

Речник на българския език

цѐнтър-напада̀тел съществително име, мъжки род (тип 31a) редактиране

Значение

Грешни изписвания (15)

  • центар-нападател
  • центар-нападатил
  • центар-напъдател
  • центар-напъдатил
  • центар-нъпадател
  • центар-нъпадатил
  • центар-нъпъдател
  • центар-нъпъдатил
  • център-нападатил
  • център-напъдател
  • център-напъдатил
  • център-нъпадател
  • център-нъпадатил
  • център-нъпъдател
  • център-нъпъдатил

Словоформи

С дефиси (къси тирета) са показани възможностите за сричкопренасяне.

ед.ч. цен-тър-на-па-да-тел
непълен член цен-тър-на-па-да-те-ля
пълен член цен-тър-на-па-да-те-лят
мн.ч. цен-тър-на-па-да-те-ли
членувано цен-тър-на-па-да-те-ли-те
бройна форма цен-тър-на-па-да-те-ли
звателна форма цен-тър-на-па-да-те-лю