фразеологизъм

Речник на българския език

фразеологѝзъм съществително име, мъжки род (тип 11) редактиране

Значение

мн. фразеологѝзми, (два) фразеологѝзъма, м. Спец. Устойчива фраза, обикн. с преносно значение, употребявана като готова единица в речта.

Грешни изписвания (31)

  • фразеологизам
  • фразеолугизам
  • фразеолугизъм
  • фразеулогизам
  • фразеулогизъм
  • фразеулугизам
  • фразеулугизъм
  • фразиологизам
  • фразиологизъм
  • фразиолугизам
  • фразиолугизъм
  • фразиулогизам
  • фразиулогизъм
  • фразиулугизам
  • фразиулугизъм
  • фръзеологизам
  • фръзеологизъм
  • фръзеолугизам
  • фръзеолугизъм
  • фръзеулогизам
  • фръзеулогизъм
  • фръзеулугизам
  • фръзеулугизъм
  • фръзиологизам
  • фръзиологизъм
  • фръзиолугизам
  • фръзиолугизъм
  • фръзиулогизам
  • фръзиулогизъм
  • фръзиулугизам
  • фръзиулугизъм

Словоформи

С дефиси (къси тирета) са показани възможностите за сричкопренасяне.

ед.ч. фра-зе-о-ло-ги-зъм
непълен член фра-зе-о-ло-гиз-ма
пълен член фра-зе-о-ло-гиз-мът
мн.ч. фра-зе-о-ло-гиз-ми
членувано фра-зе-о-ло-гиз-ми-те
бройна форма фра-зе-о-ло-ги-зъ-ма
звателна форма