турско-румънски

Речник на българския език

ту̀рско-румъ̀нски прилагателно име (тип 78) редактиране

Значение

Грешни изписвания (7)

  • турско-ромънске
  • турско-ромънски
  • турско-румънске
  • турску-ромънске
  • турску-ромънски
  • турску-румънске
  • турску-румънски

Словоформи

С дефиси (къси тирета) са показани възможностите за сричкопренасяне.

ед. ч. м. р. тур-с-ко-ру-мън-с-ки
непълен член тур-с-ко-ру-мън-с-кия
пълен член тур-с-ко-ру-мън-с-ки-ят
ж. р. тур-с-ко-ру-мън-с-ка
членувано тур-с-ко-ру-мън-с-ка-та
ср. р. тур-с-ко-ру-мън-с-ко
членувано тур-с-ко-ру-мън-с-ко-то
мн. ч. тур-с-ко-ру-мън-с-ки
членувано тур-с-ко-ру-мън-с-ки-те