тореадорче

Речник на българския език

тореадорче съществително име, среден род (тип 65) редактиране

Значение

Словоформи

С дефиси (къси тирета) са показани възможностите за сричкопренасяне.

ед.ч. то-ре-а-дор-че
членувано то-ре-а-дор-че-то
мн.ч. то-ре-а-дор-че-та
членувано то-ре-а-дор-че-та-та