сурвакарче

Речник на българския език

сурвакарче съществително име, среден род (тип 65) редактиране

Значение

Словоформи

С дефиси (къси тирета) са показани възможностите за сричкопренасяне.

ед.ч. сур-ва-кар-че
членувано сур-ва-кар-че-то
мн.ч. сур-ва-кар-че-та
членувано сур-ва-кар-че-та-та