смутило си

Речник на българския език

1. смутило си — мин.неопр.вр., 2 л., ед. ч., ср. р.

смутило си е производна форма на смутя (мин.неопр.вр., 2 л., ед. ч., ср. р.).

2. смутило си — преизк. накл., мин. св. вр., 2 л., ед. ч., ср. р.

смутило си е производна форма на смутя (преизк. накл., мин. св. вр., 2 л., ед. ч., ср. р.).