смотолевял съм

Речник на българския език

1. смотолевял съм — мин.неопр.вр., 1 л., ед. ч., м. р.

смотолевял съм е производна форма на смотолевям (мин.неопр.вр., 1 л., ед. ч., м. р.).

2. смотолевял съм — преизк. накл., сег. вр., 1 л., ед. ч., м. р.

смотолевял съм е производна форма на смотолевям (преизк. накл., сег. вр., 1 л., ед. ч., м. р.).

3. смотолевял съм — преизк. накл., мин. св. вр., 1 л., ед. ч., м. р.

смотолевял съм е производна форма на смотолевям (преизк. накл., мин. св. вр., 1 л., ед. ч., м. р.).