словоблудие

Речник на българския език

словоблудие съществително име, среден род (тип 72) редактиране

Значение

Словоформи

С дефиси (къси тирета) са показани възможностите за сричкопренасяне.

ед.ч. сло-воб-лу-дие
членувано сло-воб-лу-ди-е-то
мн.ч. сло-воб-лу-дия
членувано сло-воб-лу-ди-я-та