сдушен

Речник на българския език

1. сдушен прилагателно име (тип 76) редактиране

Значение

Словоформи

С дефиси (къси тирета) са показани възможностите за сричкопренасяне.

ед. ч. м. р. сду-шен
непълен член сду-ше-ния
пълен член сду-ше-ни-ят
ж. р. сду-ше-на
членувано сду-ше-на-та
ср. р. сду-ше-но
членувано сду-ше-но-то
мн. ч. сду-ше-ни
членувано сду-ше-ни-те

2. сдушен — мин. страд. прич. м. р.

сдушен е производна форма на сдуша (мин. страд. прич. м. р.).