самосглобяваха

Речник на българския език

1. самосглобяваха — мин. св. вр., 3 л., мн. ч.

самосглобяваха е производна форма на самосглобявам (мин. св. вр., 3 л., мн. ч.).

2. самосглобяваха — мин. несв. вр., 3 л., мн. ч.

самосглобяваха е производна форма на самосглобявам (мин. несв. вр., 3 л., мн. ч.).