самосглобявала е

Речник на българския език

1. самосглобявала е — мин.неопр.вр., 3 л., ед. ч., ж. р.

самосглобявала е е производна форма на самосглобявам (мин.неопр.вр., 3 л., ед. ч., ж. р.).

2. самосглобявала е — преизк. накл., сег. вр., 3 л., ед. ч., ж. р.

самосглобявала е е производна форма на самосглобявам (преизк. накл., сег. вр., 3 л., ед. ч., ж. р.).

3. самосглобявала е — преизк. накл., мин. св. вр., 3 л., ед. ч., ж. р.

самосглобявала е е производна форма на самосглобявам (преизк. накл., мин. св. вр., 3 л., ед. ч., ж. р.).