самопобърквал си

Речник на българския език

1. самопобърквал си — мин.неопр.вр., 2 л., ед. ч., м. р.

самопобърквал си е производна форма на самопобърквам (мин.неопр.вр., 2 л., ед. ч., м. р.).

2. самопобърквал си — преизк. накл., сег. вр., 2 л., ед. ч., м. р.

самопобърквал си е производна форма на самопобърквам (преизк. накл., сег. вр., 2 л., ед. ч., м. р.).

3. самопобърквал си — преизк. накл., мин. св. вр., 2 л., ед. ч., м. р.

самопобърквал си е производна форма на самопобърквам (преизк. накл., мин. св. вр., 2 л., ед. ч., м. р.).