рехабилитаторче

Речник на българския език

рехабилитаторче съществително име, среден род (тип 65) редактиране

Значение

Словоформи

С дефиси (къси тирета) са показани възможностите за сричкопренасяне.

ед.ч. ре-ха-би-ли-та-тор-че
членувано ре-ха-би-ли-та-тор-че-то
мн.ч. ре-ха-би-ли-та-тор-че-та
членувано ре-ха-би-ли-та-тор-че-та-та