ранобуден

Речник на българския език

ранобу̀ден прилагателно име (тип 79) редактиране

Значение

ранобудна, ранобудно, мн. ранобудни, прил. Който е свикнал да се буди рано.

Грешни изписвания (7)

  • ранобудин
  • ранубуден
  • ранубудин
  • рънобуден
  • рънобудин
  • рънубуден
  • рънубудин

Словоформи

С дефиси (къси тирета) са показани възможностите за сричкопренасяне.

ед. ч. м. р. ра-но-бу-ден
непълен член ра-но-буд-ния
пълен член ра-но-буд-ни-ят
ж. р. ра-но-буд-на
членувано ра-но-буд-на-та
ср. р. ра-но-буд-но
членувано ра-но-буд-но-то
мн. ч. ра-но-буд-ни
членувано ра-но-буд-ни-те