разстроим

Речник на българския език

1. разстроим — сег. вр., 1 л., мн. ч.

разстроим е производна форма на разстроя (сег. вр., 1 л., мн. ч.).

2. разстроим — сег. вр., 1 л., мн. ч.

разстроим е производна форма на разстроя (сег. вр., 1 л., мн. ч.).