разквартиру̀ване
—
съществително име, среден род
(тип 71)
Значение
Грешни изписвания (15)
- разквартеруване
- разквартерувъне
- разквартирувъне
- разквъртеруване
- разквъртерувъне
- разквъртируване
- разквъртирувъне
- ръзквартеруване
- ръзквартерувъне
- ръзквартируване
- ръзквартирувъне
- ръзквъртеруване
- ръзквъртерувъне
- ръзквъртируване
- ръзквъртирувъне
Словоформи
С дефиси (къси тирета) са показани възможностите за сричкопренасяне.
ед.ч. | раз-к-вар-ти-ру-ва-не | |
---|---|---|
членувано | раз-к-вар-ти-ру-ва-не-то | |
мн.ч. | раз-к-вар-ти-ру-ва-ния | |
членувано | раз-к-вар-ти-ру-ва-ни-я-та |