разкараха

Речник на българския език

1. разкараха — мин. св. вр., 3 л., мн. ч.

разкараха е производна форма на разкарам (мин. св. вр., 3 л., мн. ч.).

2. разкараха — мин. несв. вр., 3 л., мн. ч.

разкараха е производна форма на разкарам (мин. несв. вр., 3 л., мн. ч.).