профуквал

Речник на българския език

1. профуквал — преизк. накл., сег. вр., 3 л., ед. ч., м. р.

профуквал е производна форма на профуквам (преизк. накл., сег. вр., 3 л., ед. ч., м. р.).

2. профуквал — преизк. накл., мин. св. вр., 3 л., ед. ч., м. р.

профуквал е производна форма на профуквам (преизк. накл., мин. св. вр., 3 л., ед. ч., м. р.).

3. профуквал — мин. деят. св. прич. м. р.

профуквал е производна форма на профуквам (мин. деят. св. прич. м. р.).

4. профуквал — мин. деят. несв. прич. м. р.

профуквал е производна форма на профуквам (мин. деят. несв. прич. м. р.).