проумеела

Речник на българския език

1. проумеела — преизк. накл., сег. вр., 3 л., ед. ч., ж. р.

проумеела е производна форма на проумея (преизк. накл., сег. вр., 3 л., ед. ч., ж. р.).

2. проумеела — мин. деят. несв. прич. ж. р.

проумеела е производна форма на проумея (мин. деят. несв. прич. ж. р.).