проглушил съм

Речник на българския език

1. проглушил съм — мин.неопр.вр., 1 л., ед. ч., м. р.

проглушил съм е производна форма на проглуша (мин.неопр.вр., 1 л., ед. ч., м. р.).

2. проглушил съм — преизк. накл., мин. св. вр., 1 л., ед. ч., м. р.

проглушил съм е производна форма на проглуша (преизк. накл., мин. св. вр., 1 л., ед. ч., м. р.).