потурчил си

Речник на българския език

1. потурчил си — мин.неопр.вр., 2 л., ед. ч., м. р.

потурчил си е производна форма на потурча (мин.неопр.вр., 2 л., ед. ч., м. р.).

2. потурчил си — преизк. накл., мин. св. вр., 2 л., ед. ч., м. р.

потурчил си е производна форма на потурча (преизк. накл., мин. св. вр., 2 л., ед. ч., м. р.).