потурчил е

Речник на българския език

1. потурчил е — мин.неопр.вр., 3 л., ед. ч., м. р.

потурчил е е производна форма на потурча (мин.неопр.вр., 3 л., ед. ч., м. р.).

2. потурчил е — преизк. накл., мин. св. вр., 3 л., ед. ч., м. р.

потурчил е е производна форма на потурча (преизк. накл., мин. св. вр., 3 л., ед. ч., м. р.).