потока

Речник на българския език

1. Пото̀ка географски топоним в България (тип 195) редактиране

Значение

Грешни изписвания (3)

  • Потокъ
  • Путока
  • Путокъ

2. потока — ед. ч. непълен член

потока е производна форма на поток (ед. ч. непълен член).

3. потока — бройна форма

потока е производна форма на поток (бройна форма).