поолющен

Речник на българския език

1. поолющен прилагателно име (тип 76) редактиране

Значение

Грешни изписвания (1)

  • поолюштен

Словоформи

С дефиси (къси тирета) са показани възможностите за сричкопренасяне.

ед. ч. м. р. по-о-лю-щен
непълен член по-о-лю-ще-ния
пълен член по-о-лю-ще-ни-ят
ж. р. по-о-лю-ще-на
членувано по-о-лю-ще-на-та
ср. р. по-о-лю-ще-но
членувано по-о-лю-ще-но-то
мн. ч. по-о-лю-ще-ни
членувано по-о-лю-ще-ни-те

2. поолющен — мин. страд. прич. м. р.

поолющен е производна форма на поолющя (мин. страд. прич. м. р.).