понакажело

Речник на българския език

1. понакажело — преизк. накл., сег. вр., 3 л., ед. ч., ср. р.

понакажело е производна форма на понакажа (преизк. накл., сег. вр., 3 л., ед. ч., ср. р.).

2. понакажело — мин. деят. несв. прич. ср. р.

понакажело е производна форма на понакажа (мин. деят. несв. прич. ср. р.).