полупуст

Речник на българския език

полупуст прилагателно име (тип 76) редактиране

Значение

Словоформи

С дефиси (къси тирета) са показани възможностите за сричкопренасяне.

ед. ч. м. р. по-лу-пуст
непълен член по-лу-пус-тия
пълен член по-лу-пус-ти-ят
ж. р. по-лу-пус-та
членувано по-лу-пус-та-та
ср. р. по-лу-пус-то
членувано по-лу-пус-то-то
мн. ч. по-лу-пус-ти
членувано по-лу-пус-ти-те