омилостивявал си

Речник на българския език

1. омилостивявал си — мин.неопр.вр., 2 л., ед. ч., м. р.

омилостивявал си е производна форма на омилостивявам (мин.неопр.вр., 2 л., ед. ч., м. р.).

2. омилостивявал си — преизк. накл., сег. вр., 2 л., ед. ч., м. р.

омилостивявал си е производна форма на омилостивявам (преизк. накл., сег. вр., 2 л., ед. ч., м. р.).

3. омилостивявал си — преизк. накл., мин. св. вр., 2 л., ед. ч., м. р.

омилостивявал си е производна форма на омилостивявам (преизк. накл., мин. св. вр., 2 л., ед. ч., м. р.).