обковал е

Речник на българския език

1. обковал е — мин.неопр.вр., 3 л., ед. ч., м. р.

обковал е е производна форма на обкова (мин.неопр.вр., 3 л., ед. ч., м. р.).

2. обковал е — преизк. накл., мин. св. вр., 3 л., ед. ч., м. р.

обковал е е производна форма на обкова (преизк. накл., мин. св. вр., 3 л., ед. ч., м. р.).