обединеност

Речник на българския език

обединѐност съществително име, женски род (тип 49) редактиране

Значение

Грешни изписвания (31)

  • обедененост
  • обедененуст
  • обединенуст
  • обидененост
  • обидененуст
  • обидиненост
  • обидиненуст
  • убедененост
  • убедененуст
  • убединеност
  • убединенуст
  • убидененост
  • убидененуст
  • убидиненост
  • убидиненуст
  • обедененос
  • обедененус
  • обединенос
  • обединенус
  • обидененос
  • обидененус
  • обидиненос
  • обидиненус
  • убедененос
  • убедененус
  • убединенос
  • убединенус
  • убидененос
  • убидененус
  • убидиненос
  • убидиненус

Словоформи

С дефиси (къси тирета) са показани възможностите за сричкопренасяне.

ед.ч. обе-ди-не-ност
членувано обе-ди-не-ност-та
мн.ч. обе-ди-не-нос-ти
членувано обе-ди-не-нос-ти-те
звателна форма