напорила е

Речник на българския език

1. напорила е — мин.неопр.вр., 3 л., ед. ч., ж. р.

напорила е е производна форма на напоря (мин.неопр.вр., 3 л., ед. ч., ж. р.).

2. напорила е — преизк. накл., мин. св. вр., 3 л., ед. ч., ж. р.

напорила е е производна форма на напоря (преизк. накл., мин. св. вр., 3 л., ед. ч., ж. р.).