монотонно

Речник на българския език

1. моното̀нно наречие (тип 188) редактиране

Значение

Грешни изписвания (15)

  • монотонну
  • монотоно
  • монотону
  • монутонно
  • монутонну
  • монутоно
  • монутону
  • мунотонно
  • мунотонну
  • мунотоно
  • мунотону
  • мунутонно
  • мунутонну
  • мунутоно
  • мунутону

2. монотонно — ср. р.

монотонно е производна форма на монотонен (ср. р.).