душете

Речник на българския език

1. душете — повелително наклонение, мн. ч.

душете е производна форма на душа (повелително наклонение, мн. ч.).

2. душете — повелително наклонение, мн. ч.

душете е производна форма на душа (повелително наклонение, мн. ч.).