доковете

Речник на българския език

1. доковете — мн. ч. членувано

доковете е производна форма на док (мн. ч. членувано).

2. доковете — сег. вр., 2 л., мн. ч.

доковете е производна форма на докова (сег. вр., 2 л., мн. ч.).

3. доковете — повелително наклонение, мн. ч.

доковете е производна форма на докова (повелително наклонение, мн. ч.).