бях самопобърквало

Речник на българския език

1. бях самопобърквало — мин. пред. вр., 1 л., ед. ч., ср. р.

бях самопобърквало е производна форма на самопобърквам (мин. пред. вр., 1 л., ед. ч., ср. р.).