би устремил

Речник на българския език

1. би устремил — условно наклонение, 2 л., ед. ч., м. р.

би устремил е производна форма на устремя (условно наклонение, 2 л., ед. ч., м. р.).

2. би устремил — условно наклонение, 3 л., ед. ч., м. р.

би устремил е производна форма на устремя (условно наклонение, 3 л., ед. ч., м. р.).