би упоило

Речник на българския език

1. би упоило — условно наклонение, 2 л., ед. ч., ср. р.

би упоило е производна форма на упоя (условно наклонение, 2 л., ед. ч., ср. р.).

2. би упоило — условно наклонение, 3 л., ед. ч., ср. р.

би упоило е производна форма на упоя (условно наклонение, 3 л., ед. ч., ср. р.).