би упоил

Речник на българския език

1. би упоил — условно наклонение, 2 л., ед. ч., м. р.

би упоил е производна форма на упоя (условно наклонение, 2 л., ед. ч., м. р.).

2. би упоил — условно наклонение, 3 л., ед. ч., м. р.

би упоил е производна форма на упоя (условно наклонение, 3 л., ед. ч., м. р.).