би угодничило

Речник на българския език

1. би угодничило — условно наклонение, 2 л., ед. ч., ср. р.

би угодничило е производна форма на угоднича (условно наклонение, 2 л., ед. ч., ср. р.).

2. би угодничило — условно наклонение, 3 л., ед. ч., ср. р.

би угодничило е производна форма на угоднича (условно наклонение, 3 л., ед. ч., ср. р.).