би самопобърквал

Речник на българския език

1. би самопобърквал — условно наклонение, 2 л., ед. ч., м. р.

би самопобърквал е производна форма на самопобърквам (условно наклонение, 2 л., ед. ч., м. р.).

2. би самопобърквал — условно наклонение, 3 л., ед. ч., м. р.

би самопобърквал е производна форма на самопобърквам (условно наклонение, 3 л., ед. ч., м. р.).