би самообвинила

Речник на българския език

1. би самообвинила — условно наклонение, 2 л., ед. ч., ж. р.

би самообвинила е производна форма на самообвиня (условно наклонение, 2 л., ед. ч., ж. р.).

2. би самообвинила — условно наклонение, 3 л., ед. ч., ж. р.

би самообвинила е производна форма на самообвиня (условно наклонение, 3 л., ед. ч., ж. р.).